Opgericht maandag 4 januari 1904

De initiatiefnemers waren M.Louter L.zn.& P.Louter J.zn.

Op de vergadering van 10 november 1904 wordt een kassaldo vermeld van Hfl. 35,35.

Er wordt als eerste geschaatst op de Kreek, met de goedkeuring van het polderbestuur, en als molenaar T. Dorst die,
als er vorst zit aan te komen, de waterstand in de kreek op een bepaald niveau mag brengen.
De vergadering van november 1905 vermeldt een kassaldo van Hfl. 117,18.

Op de vergadering van november 1908 komt ter sprake dat het poldertje, de Goudmijn gelegen op Goidschalxoord,
is opgekocht door de polder Oud-Heinenoord daar er sprake is van het ophogen van de Sluisendijk.
De molen van T.Dorst zal waarschijnlijk verdwijnen, daar er aan de Dorpsstraat een gemaal zal komen. ( In Mei 1927 molen stil, machine begonnen.)

Vergadering november 1920 contributie vastgesteld op 1 gulden, dit is mede door de angst dat er naar een andere baan uitgekeken moet worden,
en er meerdere kosten aan vast zitten. Tot 1925 is er nog op de kreek geschaatst en van 1926 tot 1927 werd er op de Hille geschaatst
(gelegen op het land van J.C.Hage in de Polder Oud-Heinenoord aan de Blaaksedijk-West)

In november 1928 is de IJsclub Heinenoord aangewezen op de Goudmijn als baan en wordt het 25 jarige bestaan op de jaarvergadering besproken.

Omstreeks deze tijden “1929” werd er fanatiek geschaatst, zo zien wij in de krant van januari 1929 dat er wedstrijden werden gereden.
Er worden prijzen vermeld van 1e prijs Fl. 20,00 die naar P.Gaanderse ging, een 2e prijs van Fl. 15,00 die naar J.B. Louter ging en een 3e prijs die naar W. Barendrecht ging.
Dat waren voor die tijden hele hoge bedragen, 2 x een week loon denk ik.

Die zelfde krant vermeldt op 29-11-1929 in de vergadering, dat de toenmalige bestuursleden waren P.Louter Jzn. /J.Barendregt /J.Kersten /P.v.d Wulp
en als commissarissen H.Weeda /A.Louter Jzn./B.Preesman en als bode L. Letterman.
De aansluitende verloting bedroeg een paar schaatsen en een etui met sigaren.

In de vergadering van november 1930 weer stappen ondernomen voor een vaste baan,
daar er sprake is dat de Goudmijn afgegraven wordt voor een dijkverhoging.

In de vergadering van november 1931 komt het voorstel op tafel, daar er gepraat is met de heer Geelhoed eigenaar van een perceel grond
waar tevens ook al een voetbalveld op is gevestigd en al een gedeelte voor dijkverhoging van was afgegraven, om daar een vaste ijsbaan te vestigen.
De heer Geelhoed vraagt daar Hfl 200,00 voor als er ijs is en Hfl. 100,00 als er geen ijs is,
het voorstel is om aandelen uit te zetten van Hfl. 5.00. Later was de heer Bram Schipper uit Oud-Beijerland de eigenaar/beheerder.

In overleg met de voetbal wordt in de vergadering van november 1933 toch maar besloten om hier van af te zien
en wordt er weer gekozen voor de Goudmijn, daar het ook te veel water overlast geeft,
want de ijsbaan grensde vlak naast het voetbalveld, en de voetbal beschikte ook liever over een eigen terrein.

Vergadering van november 1934 wordt besloten een schrijven te richten aan het polderbestuur voor een optie voor komende jaren op de Goudmijn als ijsbaan.

In de vergadering van november van 1940 komt de fusie van IJsclub Nooitgedacht en IJsclub Heinenoord ter sprake.
“IJsclub Nooitgedacht was van Goidschalxoord en was mede opgericht door de heer Gaanderse”

Op de vergadering van 8 november 1946 komen de heren T.van der Wulp en J. van der Griend tot overeenkomst voor een fusie
tussen de twee ijsclubs en wordt de naam IJsclub NooitGedacht genoemd, maar wordt de naam niet verder doorgevoerd.

In de jaarvergadering van november 1951 wordt besloten om aan te sluiten bij de KNSB.
Tevens vermeld de notulen dat het bestuur tegen het geven van geldprijzen bij wedstrijden is.

Omstreeks deze tijden werden er wel wedstrijden geschaatst, maar zoals ik heb vernomen van de heer Remmers,
werd er toen geschaatst voor de zogenaamde armlastigen. Dat ging dan van Jan R. schaatste voor Kees B. enzovoorts,
de prijzen die er toen boven stonden waren b.v. een pond spek een mud kolen of een doosje sigaren.
O.a. Arend de Vries stond daar dan met een Koek en Sopie tent, als ook Mevr. v.d Waal. Fanatiek werd er wel geschaatst,
om er maar een paar te noemen; Arie v.d. Burg /Bram Veldhoen /Jaap v.d Griend /Jaap de Ronde /Koen Dekker /Piet v.d Wulp
/Teun v.d Wulp /Theo Remmers /Bas Preesman /Tinus Stroberg /Jan Bos /Miep Preesman /Nel van Dongen
/Henk de Vroedt /Daan Schipper /Hannes Veldhoen Jan Louter enzovoorts.

De vergadering van november 1953 vermeld de bespreking over het 50 jarig bestaan,
ook word het watersnoodjaar niet te vergeten in deze vergadering.

In februari 1954 wordt het 50 jarig bestaan gevierd en opgeluisterd met het opvoeren van
het toneelstuk Adam & Eva gebracht door de toneelvereniging het Spui.

In de vergadering van november van 1955 wordt definitief besloten voor aansluiting bij de KNSB.

Op de vergadering van november 1957 maakt het bestuur bekend dat de huur van de Goudmijn voor het jaar 1958
is opgezegd en er naar een andere locatie uitgezien moet worden daar hij voor andere doeleinden is verkocht.

In een spoed vergadering op 9 januari 1958 is er al naar een nieuwe plaats voor een baan gekeken,
het was de voormalige vuilstortplaats van Heinenoord genaamd “de Pit c.q. de Put”
in de Buitenpolder. De kosten van aanleg waren begroot op fl.18.000,00 waarvan fl.12.000,00 nagenoeg rond was
en de overige fl. 60000,00 in aandelen moest worden opgebracht, c.q uitgezet moest worden.

Met de vergadering in 1959, nadat alles nog eens goed is doorgesproken wordt besloten de ijsbaan in de Buitenpolder aan te leggen,
maar er is geen winter geweest. De nieuwe baan in de Zomerlandse Polder is aangelegd
maar in 1960 helaas weer geen winter van betekenis om te kunnen schaatsen hierop.

In de vergadering van november van 1961 word er gesproken om een bazaar
te organiseren om wat geld in kas te krijgen. Weer geen winter van betekenis.

De vergadering van 1962 wordt slecht bezocht en er wordt al weer gepraat over het 60 jarig bestaan.
Er is een klein beetje gebruik gemaakt van de nieuwe baan, eind februari begin maart, op onbetrouwbaar ijs.
Het is een koude baan maar dankzij de familie Kaptein, die muziek stond te draaien vanuit een V.W.-busje en met natuurlijk een punchje, was het toch gezellig.

In de winter van 1963 is er op de nieuwe baan flink geschaatst maar helaas hier gaan ook alweer de geruchten
dat deze polder volgespoten zal worden met baggerspecie uit de Rotterdamse havens.
Voorzitter C.v.d.Wulp laat het aan de nieuw gekozen voorzitter over om het 60 jarig bestaan verder uit te werken.
Maar als we nu weer moeten verhuizen en wat anders moeten gaan zoeken komt er wel wat meer bij kijken dan het vieren van het 60 jarig bestaan.

Uit de stukken van 1966 blijkt dat er toen voor het laatst op de baan in de Buiten Polder is geschaatst.
De schaatssport stond toen ook stukken minder in de belangstelling dan voorheen. Het bestuur van de ijsclub is in 1967
menig keer bij het gemeentebestuur wezen praten over het stukje grond, wat we nu als ijsbaan in gebruik hebben,
maar dat stuitte vaak op tegenstand. Er was namelijk één wethouder die er graag iets anders zag verrijzen,
maar dit moest zoveel kosten dat het toen door de raad is afgewezen.

In 1968 is het dan eindelijk zover er was weer een plaatsje voor een onze ijsbaan. Er werden wel voorwaarden gesteld,
het stuk grond mag gebruikt worden maar het moet rondom afgezet zijn, op de zondag mag er geen muziek zijn,
geen sterke drank geschonken en of verkocht worden enzovoorts. (Iets wat nu gelukkig wat soepeler is) Er werd geen subsidie verstrekt
(nog steeds niet) en als er gebouwd moest worden door de gemeente, was er nergens aanspraak op te maken. (Nu hebben we bestaansrecht opgebouwd.)

Daar de schaatssport niet meer zo in trek was hebben we niet veel meer in de boeken kunnen vinden.
In de jaren 70 en 80 zie we ledenvergaderingen met een aanwezigheid van 10 leden, (iets wat nu ook nog steeds het geval is),
maar we zullen maar zeggen dat er dan ook geen klachten zijn. Ook zien we dat er geen subsidies waren,
wat tot op heden nog steeds het geval is, dus er verandert niet veel in de gemeente ten aanzien van IJsclub Heinenoord.
Er zijn in die tijd een heleboel “oudere” mensen geweest in het bestuur die toch de ijsclub niet verloren wilde laten gaan. Ik noem er een zomaar een paar;
Bram v/d Pligt /Cees Groenendijk /Huug Roos/Teun v.d. Berg /Piet Louter /Mevr. Veldhuizen /A. Huisman / T. v.d. Wulp /C. Leeuwenburgh.

In de ledenvergadering van 1982 zien we dat de ijsclub moet smeken bij de gemeente
om de ijsbaan te mogen afheinen en om de oude groene keet wat op te mogen knappen.

De ledenvergadering van 1983 laat ons weten dat er verder wordt afgezien van het lidmaatschap van de K.N.S.B. i.v.m.
de te hoge kosten van Fl. 450,00 per jaar. Verder hobbelt de vereniging maar door.

In de ledenvergadering van 1993 blijkt dat er bijna geen bestuursleden meer zijn en er is ook niemand meer voor te vinden, de vereniging is ten dode is opgeschreven.
De voorzitter stopt dan ook direct de vergadering en er wordt besloten om nieuwe bestuursleden te ronselen bij de wat jongere mensen.
Dat lukt en tot op de dag van vandaag zijn zij nog steeds het bestuur, op een enkeling na.

Deze nieuwe bestuursleden zaten nog vol met ideeën en hadden nog voldoende energie, wat tot uitdrukking komt tot een aantal grote ontwikkelingen;
b.v.: plaatsen van een toiletten bij ijspret, de aanschaf van een borstelmachine, er wordt een nieuw reglement gemaakt
die het bestaande uit 1936 vervangt, maar het belangrijkste is toch wel het aanvragen van een vergunning voor het plaatsen van een nieuw clubhuis.

In 1998 is het nieuwe clubhuis een feit en ik denk dat we daar echt trots op mogen zijn. Geheel betaald door u
(of te wel de leden van IJsclub Heinenoord) met nul gulden subsidie (wat wel anders is in
Puttershoek waar ze een baan hebben mogen aanleggen van 1,8 miljoen gulden) en voor de rest door de bestuursleden
en een hoop vrijwilligers is gerealiseerd. Voor de rest is het in de vereniging toch niet anders dan de jaren 70 + 80 en 90,
want er komen nog steeds maar 10 leden op een vergadering en zijn er geen nieuwe bestuursleden te vinden die het over willen nemen van ons.

Het is echt een kleine gezellige “kinderijsbaan of familie-ijsbaan” d.w.z. ouderwetse gezelligheid met een warm bakje
chocomelk kijkend naar de kinderen en onder tussen een gezellig muziekje die u in de oren klinkt.

Jullie moeten het dus nog steeds met ons even blijven doen, ik denk dat we goed bezig zijn als
bestuur en anders hoor ik het wel op de vergadering die je kan bezoeken.

Ik wilde het hierbij houden, ik hoop dat ik het een beetje goed heb weergegeven over de
historie van de IJsclub Heinenoord. Ik zou zeggen op naar de 125 jaar.

Bestuur IJsclub Heinenoord